Określenia, kryzys wieku średniego, po raz pierwszy użył Elliott Jacques w 1965 roku, który był wybitnym kanadyjskim psychologiem i lekarzem. Oprócz
Określenia, kryzys wieku średniego, po raz pierwszy użył Elliott Jacques w 1965 roku, który był wybitnym kanadyjskim psychologiem i lekarzem. Oprócz tego, że zajmował się on, badaniem zjawisk, dotyczących kultury, jest on również twórcą teorii wartości pracy i organizacji.
KIM JEST TWÓRCA OKREŚLENIA ‘KRYZYS WIEKU ŚREDNIEGO’?
Zgodnie z interpretacją Elliota Jacques’a, kryzys wieku średniego, następuje w połowie ludzkiego życia i jest efektem, takich wydarzeń jak andropauza, menopauza, choroba kogoś bliskiego lub śmierć rodziców. Co jednak, gdy wydarzeń tych (pomijając organiczne przekwitanie ludzkiego ciała), doświadczyliśmy już wcześniej np. w wieku 20 lub 15 lat i mamy je dawno za sobą? Czy wówczas również, powinniśmy uznać, że zgodnie z koncepcją Elliota Jacquesa, przeżyliśmy jak do tej pory, połowę swojego życia, a liczyć możemy jedynie na drugie tyle? Oczywiście, tak nie jest, co z łatwością, mogłyby potwierdzić badania statystyczne, które ujęły by, wspomniane zależne, jako główny przedmiot swojego badania. Wydaje się nam również, że każda z dorosłych osób w Polsce, która przekroczyła już 40 czy 50 rok życia, śmiało by mogła potwierdzić, że zna i spotkała w swoim życiu, wiele osób, które prawidłowości skonstruowanej przez Elliota Jacquesa, wcale nie doświadczyły?! Co oznacza, że zależności, wymienione przez kanadyjskiego lekarza i psychologa, w żaden sposób nie świadczyły, o doświadczonej przez te osoby, połowie życia. Jak widać, niekiedy prawda potoczna lub inaczej powszechnie (większościowo?) dominująca, jest bardzo potrzebna i przydatna, do przeprowadzenia zgodnej, lecz jednak, jedynie swobodnej teoretycznie, wiarygodnej weryfikacji, już istniejących założeń.
DLACZEGO SPOSÓB MYŚLENIA ELLIOTA JACQUESA, MOŻE OKAZAĆ SIĘ BŁĘDNY?
W tej sytuacji to psychologiczna jednostka oraz przeżyte przez nią lata i doświadczenie, staje się siłą (rodzajem danych), decydującą o tym, jak w sposób dokładny, wygląda statystyczna prawda. Myślimy także, że statystyka potwierdziłaby to założenie, równie normatywnie i relatywnie, co samo, społeczne przypuszczenie, że tak właśnie wygląda sprawa kryzysu wieku średniego. Elliot Jacques, uważał ponadto, że efekcie owej zmiany życiowej, możemy doznać przewartościowania, dotyczącego prawdy, związanej z dotychczas uznawanymi przez nas priorytetami, wartościami związanymi z wykonywaną przez nas pracą zawodową, małżeństwem i rodziną. Teoria kanadyjczyka czy też, jego odpowiedzialności za samo określenie ‘kryzys wieku średniego’, bez dalszego, przytoczonego przeze mnie jej rozwinięcia, możliwego do sprawdzenia w encyklopedii internetowej Wikipedia, nie może być uznana za błędną naukowo, dopóki nie odwołamy się chociażby, do matematycznej koncepcji aksjomatu, za której pierwszą wersję, odpowiedzialny jest, żyjący w IV w. p.n.e., grecki filozof, o imieniu Euklides.
KOMENTARZE